De Verdubbeldame verzamelt zwerfafval tijdens een wandeling

"Eh... ik heb wel mijn fototoestel bij me hoor... Maar eigenlijk moet ik als Verdubbeldame nog een keer zwerfafval opruimen tijdens een wandeling," was de Verdubbeldame voorzichtig begonnen. "Vinden jullie het goed als ik dat nu zou doen? En schamen jullie je dan niet voor mij?" Oud-collega's Sidris, Fotootjevandaag en de Verdubbeldame zouden er een middagje op uit trekken om foto's te maken in Den Haag. Sidris informeerde bedenkelijk of die tas met afval dan mee moest in haar auto, terug naar Rotterdam. De Verdubbeldame stelde haar geruste dat dat natuurlijk niet hoefde. Het mocht ook in Den Haag in de vuilnisbak. En toen was het goed...

Het verdubbelverzoek

 

Lezeres Jocyta had laten weten dat zij de eerstvolgende geplande wandeling een plastic tas zou meenemen om onderweg zwerfafval op te rapen. Of de Verdubbeldame de actie wilde verdubbelen? De Verdubbeldame nam begin maart deel aan de Landelijke Opschoondag, maar dat vond zij nog niet helemaal hetzelfde als wandelen met een plastic tas. Verdubbeldaad 2 was nog even blijven liggen.

Koninklijke vuilraapsters

De wandeling kon beginnen. Plotsklaps hadden de drie voormalige collega's twee missies: én fotograferen én zwerfafval opruimen. De Verdubbeldame verwachtte dat Sidris en fotoblogster FotootjeVandaag zich vooral bezig zouden houden met de imposante spiegelreflexcamera's om hun nek. Maar niets was minder waar. Het drietal stond amper buiten, of de hippe Sidris stortte zich met gevaar voor eigen leven voor een aankomende auto om iets van plastic op te rapen. Ook FotootjeVandaag verzamelde enthousiast mee. 

Voor de beginfoto deed de Verdubbeldame nog alsof afvalrapen vies en stom is, maar in werkelijkheid was het best leuk.

De slenterroute liep door het park bij Paleis Noordeinde, waar af en toe een zakdoekje of snoeppapiertje ordinair afstak tegen de voorzichtig ontluikende gele en paarse krokusjes.

De Verdubbeldame ruimt een voor de kijker onzichtbaar prulletje in de Paleistuin op. In een roze hippierok natuurlijk, om zo veel mogelijk op haar eigen avatar te lijken.

Zie, er lag echt iets.

Achter het hoge hek lag Paleis Noordeinde, het werkpaleis van de Koningin. Maar wat lag daar op de koninklijke binnenplaats? Dat leek wel een leeg melkpak? Bea toch!

"Meneer, wij zijn zwerfafval aan het rapen en ik zie daar een leeg melkpak liggen, mag ik dat pakken?" Zonder het antwoord van de Koninklijke Marechaussee af te wachten stevende de Verdubbeldame al op het pak af. Een beetje burgerlijke ongehoorzaamheid voor de goede zaak moest kunnen. De geüniformeerde meneer zette verbouwereerd een stapje opzij, nog nadenkend over een reactie. Maar de drie vuilraapsters waren alweer weg. 

Het koninklijke melkpak, met op de achtergrond het paleis en de wachtershokjes van de Koninklijke Marechaussee.

Buiten de paleistuin viel flink meer vuil te ruimen. FotootjeVandaag raapte een stuk papier op en vouwde het nieuwsgierig open. Het bleek een Blauwe Pluim cadeaubon, uitgegeven door Reclassering Nederland. Er stonden een naam en adres op, en hij leek nog geldig. Hij verdween in de jaszak. Dat zouden ze straks achter de computer gaan uitzoeken.

De gevonden schat.

De flat van FotootjeVandaag kwam weer in zicht. Met een triomfantelijke zwieperd wierp de Verdubbeldame de tas vol afval in de vuilcontainer.

"Afval zoeken is leuk!" verzuchtte Sidris toen zij even later samen met FotootjeVandaag en de Verdubbeldame uitgeteld op de bank hing en zich laafde aan een hete kop thee. "Ja," beaamden ook de andere twee. 

De opbrengst, vlak voor deze in de vuilcontainer verdween.

Het (Pluim)staartje

De opruimactie kreeg nog een staartje. Vandaag draaide de Verdubbeldame het telefoonnummer dat op de Blauwe Pluim vermeld stond. Ze kreeg een verbaasde mevrouw aan de telefoon, die vertelde dat ze enkele dagen daarvoor het slachtoffer van een straatroof geworden was. Haar prijzige handtas met daarin haar huissleutels, paspoort, rijbewijs, portemonnee en hippe telefoon was haar afhandig gemaakt door dieven. Ze maakte zich nu zorgen dat de dieven door de bon, waarvan ze niet zeker had geweten of die ook in de tas zat, haar huisadres kennen. Wel was ze blij dat ze nu in ieder geval deze bon ter waarde van €50 euro terugkrijgt, en "dat er ook nog goeie mensen op deze wereld bestaan." Toch wrang dat iemand een cadeaubon krijgt van de Reclassering, en dat deze vervolgens gestolen wordt, overpeinsde de Verdubbeldame, terwijl ze de bon in een envelop schoof.

Verdubbelaars

Jurjen, Kim en haar man en twee zoons, Jolanda J., Miriam, Sonya, Lisa, Angela, Kim J. en LovelyToughCookie meldden zich aan om verdubbeldaad 2 te verdubbelen. Zo schreef Sonya die in Ierland woont: "er ligt hier ZOveel troep, ongelofelijk! Ik kan per wandeling wel 3 vuilniszakken meenemen."

Er bleken ook geheime verdubbelaars te zijn. Afgelopen week schreef Lin dat ze vanaf week 1 meedoet met verdubbelen, maar dat ze niet wist hoe ze via de site kon reageren. Ze bleek onder meer meegedaan te hebben met het afvalruimen. En dat bleef niet bij een eenmalige actie: "Sommige dingen zijn er in gebleven. Ik loop dagelijks met de hond in het park. 1 keer per week neem ik nu een tasje mee om het zwerfafval op te ruimen." Hoe leuk is dat?

Aanmelden voor deze verdubbeldaad kan nog steeds!