Het verdubbelverzoek
In april ontving de Verdubbeldame een verzoek van Mirjam:
"Hi Verdubbeldame, wil je postzegels naar een goed doel sturen? Ik heb een stapeltje verzameld (inmiddels sparen collega's voor mij mee, heel lief) en die gaan naar het wnf. Er zullen vast ook andere non-profitorganisaties zijn die postzegels goed kunnen gebruiken."Inderdaad bleken er meer organisaties te zijn die postzegels inzamelen. De Verdubbeldame speurde er een paar op (en vroeg bij twijfel na of er nog steeds zegels worden ingezameld):
Update 1 jan 2015: verouderde links verwijderd
- Het Wereld Natuur Fonds waar Mirjam postzegels voor bewaart.
- KiKa, de organisatie die zich inzet voor kinderen met kanker.
- De NCFS (Nederlandse Cystic Fibrosis Stichting), die onderzoek doet naar taaislijmziekte. Een echtpaar in Sneek coördineert de actie, maar er zijn inzameladressen verspreid door Nederland.
- Stichting Dorcas die projecten ten behoeve van de allerarmsten in Afrika en Oost-Europa ondersteunt.
- Stichting Vogel- en Zoogdieropvang Zeeland de Mikke.
- De Vereniging Kattenzorg in Den Haag.
- Kerk in Actie ten behoeve van projecten in binnen- en buitenland (dowload document met adressen in rechterkolom)
- De Salesianen van Don Bosco die zich inzetten voor zwerfkinderen in Haiti.
Postzegels voor
Vers terug van vakantie scrolde de Verdubbeldame door de lange lijst van verdubbeldaden die zij in de loop der maanden aangegaan was. Verdubbelverzoeken binnenkrijgen is leuk, maar minstens zo fijn is het om er in vette letters
"Minimaal 50," besloot de Verdubbeldame kordaat. Ze pakte het houten doosje erbij waarin ze al een paar maanden zegels spaarde. "... 46, 47, 48... Shit. Nog twee te weinig." Viel daar iets aan te doen? En opeens schoot haar de archiefdoos in de meterkast te binnen. De doos vol brieven en kaarten uit vervlogen tijden. Van oude school- en penvriend(inn)en die totaal van de radar verdwenen zijn. Van vriendinnen die nog steeds in haar leven zijn, maar inmiddels geen hippiebloemetjes en anarchistentekens meer op enveloppen schilderen. Laat staan een stukje plakband over de postzegels heen plakken om hem te hergebruiken. Van een dierbare oude liefde die over gebakken eieren schreef. En een heleboel brieven en kattebelletjes van haar overleden moeder.
Nee, niet lezen. Knippen. Knippen. Knippen. Bijna honderd postzegels kwamen er af.
De Verdubbeldame koos voor een kleine stichting die de leefsituatie van kansarme kinderen in Nepal probeert te verbeteren. Update: Net op tijd vernam ze dat de stichting is opgeheven wegens het behalen van de doelstellingen (wat een prachtige reden om een stichting op te heffen!). Toen werd het Malaika Kids. De website van Stampsfordevelopment die voor Malaika Kids zegels inzamelt was echter ontoegankelijk, en contact leggen lukte vooralsnog niet. Toen de Verdubbeldame een dagje bij Dorcas werkte hoorde ze dat deze stichting ook postzegels inzamelt. De keuze was snel gemaakt! Dat betekent niet dat het sparen nu ophoudt, want het is maar een kleine moeite om er mee door te gaan, maar wel dat de opdracht die de Verdubbeldame had gekregen volbracht is. Dikke vink door nummer 61.
Verdubbelaars
Maar liefst tien dames meldden zich inmiddels aan als verdubbelaar van Mirjams actie. Onder hen Natalie: "Ik heb een tijdlang postzegels gespaard, maar ben daar mee opgehouden omdat ik niet wist waar ik ze naartoe kon sturen. Noteer me dus maar voor 61! We pakken de draad weer op :)." Ook Kniepertie bewaart de zegels al jaren: "Noteer mij maar bij nr. 61. 'k Spaar al jaren de postzegels die op het werk binnenkomen en heb er inmiddels wel een kilootje liggen." Marrie begon direct met knippen: "Ik doe mee met verdubbeldaad 61, postzegels sparen voor het WNF. Ik ben al begonnen met knippen, had nog een hele stapel ansichtkaarten liggen uit het buitenland."
Net als de Verdubbeldame ontvangen de meeste verdubbelaars tegenwoordig niet meer zo veel post, maar dat weerhoudt ze er niet van de enkele postzegels die ze ontvangen op te sparen. Lin schreef: "Ik ga voor 61. Niet dat ik zo vaak post krijg waar een postzegel op zit. Alle kleine beetjes helpen zullen we maar zeggen." Johmar: "Ik ontvang niet zoveel post meer met een postzegel,maar er van uitgaande dat elke postzegel er een is ben ik dit jaar ook begonnen met opsparen, dus ik doe mee met actie 61." Bianca: "Noteer mij maar voor nummer 61. Ik heb er al een bij Mirjam afgegeven, zodat ze deze bij haar gespaarde zegels kan leggen en ik heb er inmiddels al een thuis in een bakje. Deze neem ik de volgende keer ook mee naar Mirjam. Ik krijg niet zo veel post en om elke keer een postzegel te sturen is een beetje jammer. Ik ben blij dat ik deze dan bij degene die deze verdubbeldaad heeft ingestuurd kan afgeven, zodat het op een zinvolle plaats terecht komt."
Jenny Green Teeth begon met sparen en schreef daarover op haar blog. Ook Jocyta, Conny en Marlies besloten mee te doen. Margriet kon zich niet als verdubbelaar melden, omdat postzegels sparen iets is wat zij altijd al deed: "Mijn hele leven spaar ik al postzegels voor de zending. Dat levert echt heel veel geld op. Binnen onze gemeente coördineer ik het sinds een paar jaar. In veel kerken staat een doos waar je ze in kunt doen. De gewone (in mijn ogen niet mooie) postzegels in Nederland verkopen ze in het buitenland en zijn daar gewild."
Wie kan aan het lijstje verdubbelaars toegevoegd worden en geeft postzegels voortaan ook een nieuwe bestemming?
