November, dat was altijd de maand van de sluimerende depressies, van herfstige regen afgewisseld met ijzige winterkou, van de donkere dagen voor de Kerst, de maand om je over de kop te werken om nog snel alle projecten van het jaarplan af te strepen. Niks meer daarvan. Sinds vorig jaar is november Geefmaand. Een maand vol verrassingen, vrolijkheid en verbinding.
De Geefmaand ontstond in 2013 uit een verdubbelverzoek van blogger MirjamDownUnder (verdubbelverzoek 92). Mirjam had een boek gelezen van iemand die gedurende 29 dagen elke dag iets aan een ander gaf en daarmee ook haar leven een nieuwe positieve wending wist te geven. Of de Verdubbeldame het zag zitten om samen met Mirjam ook zo'n uitdaging aan te gaan? Tuurlijk! Uiteindelijk deden er vijftig mensen mee. Dolle pret! Een aantal in het oog springende geefacties van 2013 staan hier op een rijtje. In 2014 moest er natuurlijk een soortgelijke maand komen. Welmoed hielp de Verdubbeldame met organiseren.
Geefmaand 2014
Zo geschiedde, en het deelnemersaantal verdubbelde zich. Deze november gingen ruim honderd mensen uit Nederland, België en zelfs Noorwegen de 'geefuitdaging' aan. Gedurende een maand gaven zij iedere dag iets aan een ander. Een tastbaar geschenk, een helpende hand, onverdeelde aandacht of welke andere gift dan ook. Soms aan een goede bekende, soms aan een volslagen vreemde. Soms piepklein en soms wat groter. Maar altijd met volle overgave, en zonder een tegenprestatie te verlangen. Op de gemeenschappelijke site geefmaand.com en in de facebookgroep deden de deelnemers verslag van hun ervaringen. De Verdubbeldame belooft om binnenkort uitgebreider te schrijven over de avonturen van de Geefmaand-deelnemers van 2014.
 |
| Amnesty-brieven schrijven met vier Geefmaanddeelnemers |
Marije Gaf
Onder de naam Marije Geeft spookte de Verdubbeldame zelf ook van alles uit: ze liet her en der in Nederland geluksmagneten achter, bouwde een feestje in een wachtruimte, trakteerde de bibliothecaris op chocola, stuurde zieke en jarige onbekenden een kaartje, haalde wat vrolijk kattenkwaad uit in de trein, nam haar vriendje mee naar het mooiste plekje ter wereld, kookte bouwvakkerslunches en liet per ongeluk een spoor mandarijnen achter, kocht dure chocola die niemand lustte, leverde een grote bijdrage aan de bevordering van kinderobesitas, bood een andersdenkende een luisterend oor, compenseerde een barslechte film met een lekkere traktatie, wenste buren in de wijde omtrek per ansichtkaart een goed weekend en schreef samen met andere Geefmaanddeelnemers brieven voor Amnesty. En vroeg ze zich dikwijls af (kijk maar hier en hier): Wie geeft nou eigenlijk aan wie?
 |
| Hongerige bouwvakkers voeden |
 |
| Kattenkwaad in de trein |
