De Verdubbeldame is een zacht eitje als het op dierenleed aankomt. Ze breekt bij het beeld van angorakonijnen in een hokje, kippen in een legschuur, dolfijnen in een dolfinarium of een kalfje zonder moeder. Maar evenzogoed bij vissen in een kom en bij tropische vogels die ver weg van hun natuurlijke habitat in een kooitje zitten. Ze was dan ook geraakt door de email van Amber, die schreef hoe ze zich het lot had aangetrokken van papegaai Rico die zijn dagen eenzaam sleet in een kleine kooi.
Omdat de Verdubbeldame haar werkzaamheden aan het afronden is, stelde ze Amber een alternatieve manier voor om aandacht te besteden aan de actie: "Ik zou ook gewoon een mooi stukje over jou en Rico kunnen schrijven, wat wellicht mensen aanzet om na te denken en eventueel te handelen als ze weer eens een vogel in een te kleine kooi tegenkomen. Dan is het geen genummerde verdubbeldaad, maar kan het nog wel mensen in beweging zetten. Is dat wat?" Ja, dat mocht.
 |
| Rico zat veertig jaar in een klein kooitje |
Van eenzaam kooitje naar ruime volière
Toen Amber papegaai Rico leerde kennen woonde die al twintig jaar in een dagcentrum voor mensen met een psychiatrische aandoening. Amber: "Hij was er zeer beperkt in zijn bewegingsvrijheid en zat voornamelijk maar een beetje te suffen. Een keer probeerde hij te ontsnappen toen zijn kooi schoongemaakt werd en kon hij eindelijk even fladderen. Helaas moest hij zo gauw mogelijk zijn kooi weer in. Omwonenden hoorden hem vaak schreeuwen als hij alleen zat in het weekend." Twintig jaar daarvoor was hij van de hand gedaan door een mevrouw die vond dat hij teveel herrie maakte. "Toen ik de papegaai zag," schrijft Amber, "beloofde ik hem dat ik er alles aan zou proberen te doen om hem te helpen."
Amber voegde de daad bij het woord. Ze belde Wereldtuinenpark Mondo Verde in Landgraaf met de vraag of ze de blauwvoorhoofdamazonepapegaai daar zouden willen opnemen. Hij bleek van harte welkom. De clienten en begeleiders van de psychiatrische instelling gingen akkoord met de verhuizing. Amber bracht Rico samen met haar zus en een vriend van de zus naar het dierenpark. Hij zit nu in een ruime volière met soortgenoten en krijgt goed eten. "Een veel papegaaiwaardiger leven," noemt Amber het.
.jpg) |
| In wereldtuinenpark Mondo Verde moet Rico eerst een poosje in (semi-) quarantaine |
"Voor mij was het de mooiste dag van het jaar dat ik hem weg kon brengen. Ik heb foto's van hem gezien en hij ziet er veel beter uit! Binnenkort ga ik hem opzoeken," schrijft Amber.
.jpg) |
| Rico woont nu met soortgenoten in een volière van 20 m2 |
Amber zou graag nog meer voor vogels willen doen. Haar droom is het om ooit een stichting op te richten voor het welzijn van siervogels in gevangenschap. Maar tot het zover is hoopt ze op andere manieren mensen aan het denken te zetten, en te inspireren om hetzelfde te doen. Ze vroeg de Verdubbeldame om aandacht te besteden aan haar missie: "Het zou al zo helpen om de beeldvorming over het houden van vogels te veranderen!"
Kooivogels bestaan niet
Amber stuurde de Verdubbeldame naar een artikel van dierenrechtenorganisatie Peta waarin beargumenteerd wordt dat er niet zoiets bestaat als een kooivogel. Alle vogels die in een kooi gehouden worden zijn of gevangen in de vrije natuur of in gevangenschap gefokt. Er bestaan enorme fokkerijen die nauwelijks aan wetgeving onderhevig zijn, en ook illegale smokkel komt veel voor. De meerderheid van deze dieren leidt een eenzaam leven in een veel te kleine kooi, terwijl het eigenlijk echte groepsdieren zijn. Als ze in het wild gescheiden raken van hun groep roepen ze heftig naar de anderen. Ze strijken elkaars veren glad, vliegen en spelen samen en helpen ze elkaar met broeden. Veel vogelsoorten blijven levenslang bij dezelfde partner en delen oudertaken.
Mensen kopen vogels vaak impulsief en hebben geen idee hoeveel tijd, geld en energie er nodig is om op een dagelijkse basis voor hen te zorgen. De vogels eindigen verveeld, eenzaam en ver weg van hun natuurlijke omgeving en gaan dikwijls agressief, (zelf)destructief en neurotisch gedrag vertonen. Volgens dierenrechtenorganisatie worden ongeveer 85 procent van de papegaaien binnen twee jaar na aankoop opnieuw verkocht of weggedaan.
Wil je Ambers actie verdubbelen?
Omdat niet iedereen zomaar een gekooide vogel in z'n vriendenkring heeft, heeft Amber een suggestie voor een concrete daad:
"Een idee wat relatief makkelijk na te volgen is, is een (gratis) aangeboden vogel op Internet te zoeken b.v. via Marktplaats die tot voorheen in een klein kooitje zat en te kijken of er iemand is die b.v. zo’n vogel zoekt voor een volière, zodat de vogel niet van het ene kleine kooitje naar het andere verhuist, maar een (grote) stap voorwaarts maakt naar meer welzijn. Je kunt de vogel dus zo helpen als een soort bemiddelaar naar meer welzijn. Je ondervangt dan het voorgaande en kunt evt. zelf de vogel ophalen en brengen naar het nieuwe adres en er dan iets over op de site zetten, b.v. met foto’s voor en na. Hierbij hoef je dus niet perse een vogel zo maar op je pad te krijgen maar je kunt er direct concreet naar op zoek!" Ze voegt toe: "Ik bedoelde met een volière dat je niet altijd iemand hoeft te kennen met een volière, maar dat op Marktplaats ook soms mensen staan die vragen om (gratis) vogels voor een (kamer)volière."
Tenslotte schrijft ze: "Ik hoop volgend jaar wat meer tijd te hebben en dat zelf een keer te doen."
