Worstenbroodjes voor stratenmakers
Inenomde kas schreef op dag 21 van de Geefmaand: “Vanochtend liep ik in de stad en het was koud, erg koud. Op een plein in het centrum lagen 5 stratenmakers op hun knieen om straatstenen los te halen. Ze zagen er verkleumd uit en ik bedacht me dat het voor hun zo op de grond wel heel koud moest zijn. Ik liep verder en kwam langs een hollands warenhuis waar ze aan de buitenkant warme broodjes verkopen. Ik rook de geur van warm brood en dacht aan de stratenmakers... Het was half 11, een mooie tijd om even te pauzeren... Zou ik het durven? Zouden ze het niet gek vinden?” Ze gaf ze de zak met broodjes en rende snel weg. Op de terugweg passeerde ze de bouwvakkers weer: “Ik hoorde mannenstemmen roepen "mevrouw"! Ik keek opzij en daar stonden ze, breed glimlachend met alle 5 een opgestoken duim. Ik zwaaide naar ze. Hun dag was goed en de mijne ook.” Lees hier het verhaal van Inenomdekas.
Bloemen voor de caissière
Firma Fluitekruid kocht bij de AH een bos bloemen, om deze vervolgens in de handen te drukken van het stomverbaasde meisje bij wie ze ze net had afgerekend: “Ik kijk het Albert Heijn-meisje eens goed aan. Je zal de hele dag zo belachelijk veel vragen moeten stellen. En dan nog geduldig, vriendelijk en vrolijk weten te blijven. Dan geef ik haar de bos bloemen terug. ‘Alsjeblieft. Voor jou’. Ze kijkt blij verrast. ‘Voor mij? Wat lief!’ ‘Omdat je zo hard werkt', voeg ik er verlegen aan toe. Het klinkt heel kinderachtig. Ik weet me ineens geen houding meer te geven, en ga er als een speer vandoor.” Lees hier het verhaal van Firma Fluitekruid.
Diervoeder op de deurmat
Ook de vader en moeder van Firma Fluitekruid deden mee. Firma schreef: “Toen ik op Dag 1 van de Geefmaand bij mijn ouders op bezoek was, vroeg ik in een opwelling 'Doen jullie mee?' (Je moet het bij mijn ouders alleen geen 'Geefmaand' noemen, maar 'Gekke Dingen Doen' , dan pas beginnen de oogjes te stralen. Ze wilden meteen mensen spinnen en dode muizen op gaan sturen, maar ik legde uit dat de enige regel was dat het wel aardige dingen moesten zijn. Ook daarvan wisten ze er gelukkig een heleboel te verzinnen.)” En aardige dingen verzonnen ze: zo zette vader bij de buurman stiekem een paar blikjes hondenvoer voor de deur. Lees hier het verhaal 'Kattenkwaad en hondenvoer'.
Brievenbusverrassing
Joke ziet behalve haar echtgenoot niet zoveel mensen: “Doordat ik de hele dag in mijn eentje in mijn atelier zit kom ik geen mensen tegen en is er dus ook niemand om iets aan te geven.” Daar vond ze echter wat op: als ze de hond toch moest uitlaten ging ze er regelmatig op uit om ansichtkaartjes met een mooie spreuk of gedicht in willekeurige brievenbussen te gooien. Soms maakte ze zelfs een klein pakje, bijvoorbeeld met een puzzelboekje dat ze nog had liggen, om dat in de brievenbus van een onbekende te gooien. Lees hier over een van de brievenbusacties.
Luisterend oor bij de dokter
Inenomdekas is doktersassistente. Op dag 22 van de Geefmaand liet zij zich niet leiden door de waan van de dag, maar besloot ze iedere patiënt uitgebreide aandacht te geven. Het begon met een meneer die zijn oren kwam laten uitspuiten: “Na 10 minuten was ik klaar met deze meneer. Terwijl hij zijn jas aantrok vroeg ik hoe het met hem ging. Hij zei dat het wel ging en liep naar de deur. "Het is een moeilijk jaar voor u geweest" zei ik... Hij liet de deurkruk los, liep terug naar zijn stoel en ging weer zitten. Toen begon hij te vertellen. Over zijn ouders, de leegte overdag en de familieproblemen. Ik haalde een extra kop koffie en luisterde...” Lees hier het verhaal van de doktersassistente.
Ramen lappen voor bejaarde buren
Marlou ging ramen lappen bij haar bejaarde buren: “Bij mij thuis lukt het ramen lappen voor geen meter. Ik heb er zelfs een hekel aan!! Maar hier kreeg ik er gewoon plezier in. En het was er prima weer voor. Als dank kreeg ik een heerlijk bakkie koffie. Lekker warm en het kletsje erbij met de buurvrouw was gewoon gezellig. Ze kon even aan wat anders denken en we hebben samen lekker gelachen ook nog...” Lees hier het verhaal van Marlou.
Weggeeftafel op de stoep
De Zinkende Surfer zette een tafel buiten voor het grofvuil en maakte van de nood een deugd: “Ik zet er een bordje op met: gratis Sint Cadeaux en zet er wat overcomplete spulletjes op.” ’s Middags was alles weg. En de tafel? Ook die was even later foetsie. Lees hier het verhaal van de Zinkende Surfer.
Opbeurende briefjes
MirjamDownUnder schreef lieve boodschappen op post-its en liet die achter op kantoor: “Op het koffiezetapparaat hing een briefje "Enjoy your coffee!", op de toiletten heb ik de poetsdames bedankt voor hun inzet en voor morgenochtend hangt er weer een nieuw briefje klaar in de lift.” De Verdubbeldame deed iets wat daar op leek: ze hing een briefje met afscheurcomplimenten op in de lift van haar wooncomplex. Lees hier het verhaal van MirjamDownUnder en hier dat van de Verdubbeldame.
Bloemen en chocola op het station
Etje kocht op het station een bos bloemen en duwde dat in de handen van een willekeurige reizigster die er uitzag alsof ze wel een oppepper kon gebruiken. “Daarna benaderde een meisje me met de vraag of ik wilde bijdragen aan Unicef. Dat doen we al via de giro en haar reactie daarop was zo lief, spontaan en enthousiast, daar werd ik helemaal blij van. Nog een paar minuten rondhangen op het station in afwachting van een afspraak en zie, bij de drogist hadden ze snoepjes in een Jij bent een topper verpakking. Snel gekocht en aan het meisje gegeven, ze wist niet hoe ze het had. En ik genoot!” Lees hier het verhaal van Etje.
Medaille verdiend
Firma Fluitekruid liep al twee weken met een paar nep-medailles op zak: “Het leek me zo'n leuke Random Act Of Kindness om er een zomaar bij een tramcontroleur of winkelbediende om de nek te hangen en te zeggen: 'Voor mij bent u Medewerker van de Week!'” Maar dan nog de goede gelegenheid vinden: “En zelfs als je iemand hebt gespot met een klein hoofd, zonder bril en met poezelige oortjes, dan nog is het een enorme drempel om zomaar out of the blue een medaille om iemand's nek te hangen. Dat slaat nergens op! Eigenlijk was het dus vooral wachten op een goede aanleiding.” Uiteindelijk vond ze die… Lees hier wie er van Firma Fluitekruid een medaille kreeg.
Een doos vol cadeautjes voor de eerlijke vinder
Liesl’s leven draait om haar worsteling met boulimia en een depressie, maar de Geefmaand liet haar zien dat er ook lichtpuntjes zijn, en dat ze zelf blij wordt van het blijmaken van anderen. Op een dag vulde ze een doos vol leuke spulletjes die ze nog in huis had liggen en liet die achter op een openbare plek. Ook MirjamDownUnder liet een geschenk in het openbaar achter. Lees hier het verhaal van Liesl en hier het verhaal van Mirjam.
Wie kan ik helpen?
Als er op het einde van de dag nog geen geefmoment op Welmoeds pad gekomen was, surfte ze vaak naar de facebookgroep Durftevragen en bekeek ze de hulpvragen van mensen. Vaak kon ze daar ter plekke wel iemand van dienst zijn met kennis of advies. Lees hier een van de verhalen van Welmoed.
Geven en krijgen
Voor Gieta was de Geefmaand een maand van bewustwording. Geven deed ze altijd al, maar in november deed ze dat met extra intentie: “Ik wil, sinds ik meedoe, elke dag iets bijzonders doen.” Maar wat haar echter vooral in het oog sprong is hoeveel mensen eigenlijk voor háár doen: “Mijn zoon die een kop koffie op bed voor mij brengt, mijn dochter die mijn haren verft, borstelt en in model brengt. Mijn ouders, die naar beste kunnen voor mij hebben gezorgd. Een collega die mij een lift geeft of koffie voor mij haalt. Mijn broer en schoonzus die mij onderdak gaven toen ik dat nodig had. Een vriendin die zomaar belt om te vragen hoe het nou echt met mij gaat. Geefmaand november is voor mij niet alleen geven, het is een bewustwording van wat ik doe, maar vooral ook wat anderen voor mij doen. En omdat anderen voor mij doen, kan ik ben ik in staat terug te doen. Zonder degenen die aan mij geven had ik nooit kunnen geven.” Lees hier het verhaal van Gieta.
Ook meedoen?
Wil je deelhebben aan al dat moois dat er in november 2014 staat te gebeuren? Kijk op www.geefmaand.com en schrijf je in voor de Geefmaand November 2014.
