De Verdubbeldame koopt fair trade koffie

Het verdubbelverzoek
Nadat de Verdubbeldame het duurzame karakter van het lidwoordenkoffiemerk (waarvan half Nederland de zegeltjes spaart) in twijfel trok, liet Jocyta prompt weten eens een pak fair trade koffie te gaan kopen bij de wereldwinkel.

Heilige boontjes

De Verdubbeldame is een koffieleut en staart regelmatig in de supermarkt naar het schap met koffie, overweldigd door het aanbod. Elke keer maakt zij opnieuw de afweging: “Ga ik vandaag voor eerlijke handel, voor onbespoten bonen, voor mijn eigen portemonnee of voor een koffiespecialiteit?” En op zwakke momenten legt het criterium duurzaamheid het af tegen de portemonnee. Of tegen de nieuwsgierigheid naar een nieuwe koffiesoort.

Fair trade koffie kost een paar centen meer dan reguliere koffie, maar daar staat tegenover dat de koffieboeren een eerlijke prijs krijgen voor hun product. Je hoeft er tegenwoordig niet meer speciaal voor naar de wereldwinkel, want de meeste supermarkten hebben één of meerdere soorten in hun assortiment. Wie helemaal een heilig boontje wil zijn let er daarnaast op dat de koffiebonen ook het eco-keurmerk hebben, en dus zonder chemische bestrijdingsmiddelen geteeld zijn.

Bloed, zweet en koffiebessen

“Hier moet je 100 uur koffiebonen plukken om een kopje koffie van 2 euro te kunnen betalen in Nederland,” constateert deelneemster Daphne aan het programma 'Bloed, zweet en luxeproblemen'. In het BNN-programma worden zes Nederlandse jongeren te werk gesteld op een Ethiopische koffieplantage, om zelf te ervaren onder welke keiharde omstandigheden hun dagelijks kopje arabica koffie wordt geproduceerd. Hun 78-jarige gelegenheidscollega plukt daar, ondanks zijn leeftijd, dag in dag uit koffiebessen. Voor 60 cent per dag, wat ook in Ethiopië bepaald niet veel is. Daphne noemt die verhoudingen tussen wat Ethiopische arbeiders verdienen en wat wij voor koffie betalen “belachelijk scheef”. Later in de uitzending moeten de jongeren een dag in de brandende zon koffiebonen sorteren. De werkers verdienen er 40 cent per dag. Eén van hen vertelt dat Ethiopie te onderontwikkeld is om zelf de koffie te verwerken tot een eindproduct. Doorgaans zijn het de internationale koffiemerken die er met de winst vandoor gaan.

                      De werkscènes starten op 16:09 min.

*Bah vies* koffie met geschifte sojamelk

Dit maal dus fair trade voor de Verdubbeldame, en ook nog eens biologisch. En ze is van plan het niet bij dit ene pak te laten. Want zonder de bijsmaak van slechte werkomstandigheden, lage lonen en chemische bestrijdingsmiddelen smaakt een kop koffie toch veel lekkerder? Nou ja, op voorwaarde dat de sojamelk niet schift...

Verdubbelaars
Marieke N., Puur en Groen en Fabiooltje hebben zich aangemeld om deze actie van Jocyta te verdubbelen. Fabiooltje schrijft:

 "Die fair trade koffie kan op het boodschappenlijstje."

Puur en Groen licht toe:

"Er gaat hier erg weinig koffie doorheen omdat we het zelf niet drinken. Die twee pakken per jaar koop ik eigenlijk altijd bij de AH. Ik zal het volgende pak in ieder geval ook eens bij de plaatselijke wereldwinkel kopen, de AH wordt al door genoeg mensen gesponserd..."

Koop jij ook nog vaak reguliere koffie, maar ben je bereid om de eerstvolgende keer voor eerlijke koffie te kiezen? Meld je dan ook aan als verdubbelaar.