Met een kopje koffie met sojamelk binnen handbereik doet
de Verdubbeldame verslag van een maand zonder vlees, zuivel, eieren en andere
dierlijke producten.
Het
verdubbelverzoek
"H die Marije, ik doe in februari mee met de Vegan Challenge, doe je mee?"
Mirjam nodigde de Verdubbeldame uit om net als zij deel te nemen aan de Vegan Challenge. De Verdubbeldame eet al jaren vegetarisch en ziet veganistisch eten als een hele logische volgende stap. Ze schreef zich meteen in. En met haar ruim 1800 andere mensen uit heel Nederland, die de uitdaging wel aandurfden om in de maand februari geen dierlijke producten te consumeren.
De automatische piloot en een lepel pindakaas
Inmiddels is het 28 februari, de laatste dag van de Vegan
Challenge. De Verdubbeldame had de lezer graag willen trakteren op
een smeuiig verslag over haar ontwenningsverschijnselen en haar cheese cravings. Over
haar spannende zoektochten naar plantaardige substituten voor melk of ei, over de valkuilen en hobbels die ze op haar weg tegenkwam, en over ingewikkelde recepten die ze uitdokterde.
De sensatiezoekende lezer moet zij teleurstellen. In
werkelijkheid schakelde de Verdubbeldame gewoon over op standje 'veganistisch eten'. Dat kende ze nog wel van toen ze ruim vijftien jaar jonger was. Dit omschakelen lukte zonder er veel extra
tijd en energie aan te hoeven besteden. En zonder 's nachts badend in een plas kwijl wakker te schrikken uit een droom over roomsoezen of broodjes brie. Ze moest er alleen goed aan denken een flesje met
wat sojamelk mee te nemen naar haar werk, voor in de koffie. Koekjes en
traktaties liet ze deze maand aan haar neus voorbij gaan. Ook goed voor de slanke lijn - een mooie bijkomstigheid. Wel
kreeg de Verdubbeldame veel vragen naar het hoofd geslingerd: “Is het niet
moeilijk?” “Wat éét je dan?” “Wat zit er in dat flesje?” en “Voel je je ook
anders nu?” Nee, ze vond het niet moeilijk. Ze at eigenlijk niet zo heel anders
dan normaal en etiketten lezen deed ze toch al altijd. In het
flesje zat sojamelk voor in de koffie. En nee, ze voelde zich niet zwakker of
juist energieker.
Vooruit dan, de Verdubbeldame doet een Bekentenis. Twee keer ging het mis. De
Verdubbeldame stopte een dobbelsteentje Surinaamse koek in haar mond dat anders
in de prullenbak was beland. En ze nam een hap Thaise noedels die erg naar ei bleken
te smaken. Die hap slikte ze door, de rest van de noedels stond ze af. Met moeite, want wat waren ze lekker!
Welgeteld één anekdote weet de Verdubbeldame op te
lepelen. Het liep tegen het einde van de
werkdag en alle collega’s van de Verdubbeldame waren al naar huis.
Alleen de nieuwe zorgmanager zat nog in
overleg. De buik van de Verdubbeldame knorde, maar in haar tas vond zij
niets eetbaars. De koekjes en beschuiten in de keukenkastjes voldeden
niet aan de
veganistische maatstaven. Wel vond ze een pot pindakaas die nog over was
van de kerstbrunch. Verrukt schepte ze er een flinke lepel uit. Met een
mond vol pindakaas wilde ze teruglopen naar haar computer. Ze had
nauwelijks een stap gezet, of de zorgmanager
kwam plots binnenlopen om de Verdubbeldame een vraag te stellen, met in
haar kielzog een keurige onbekende dame. De Verdubbeldame vocht met alle macht tegen de
plakkerige massa op haar tong en tussen haar tanden, maar kreeg deze
niet snel genoeg doorgeslikt. Met haar linkerhand voor de mond gaf
ze de zorgmanager een zo kort en verstaanbaar mogelijk antwoord en met
de rechterhand schudde ze de hand van de dame. Ondertussen schietgebedjes afvurend naar de hemel of de pindakaaswalm alsjeblieft niet al te doordringend mocht zijn.
Na vier weken Challenge betreurt de Verdubbeldame het
enigszins dat ze er niet bewuster mee bezig is geweest. De dagelijkse
Vegan Challenge mail bleef vrijwel ongelezen en ze maakte geen gebruik van de
mogelijkheid om via het forum of de facebooksite met andere deelnemers in gesprek
te gaan. Het buddynetwerk waar de Verdubbeldame van tevoren zo enthousiast over
was benutte ze ook niet. Het enige recept wat ze op internet opzocht was dat
van veganistische kaassaus voor bij een maaltijd met taco's.
Maar de Verdubbeldame benadert het liever positief:
blijkbaar was zij in staat om een knopje om te zetten en gewoon veganistisch te
gaan leven. Op de automatische piloot. Dat was best wel handig, met een waslijst van nog 24 andere verdubbeldaden die allemaal tegelijkertijd om aandacht schreeuwden. Als
veganistisch eten zo makkelijk is, wat let de Verdubbeldame dan om dit ook na februari deels in haar levensstijl te integreren?
De Vegan Challenge in foto's
Lunch in de Rotterdamse Groene Passage, tussen een vergadering en een afspraak bij de bloedbank door. Pannenkoekjes met ahornsiroop, jam en amandelschaafsel, en een sojacappuccino. |
De sojakoffie die de Verdubbeldame zelf maakte lukte soms niet. Ze ontdekte de truc: sojamelk eerst opwarmen, en het hete water eerst iets laten afkoelen alvorens het op het koffiefilter te gieten. |
Chili sin carne, een snelle avondmaaltijd. De Verdubbeldame at nog veel meer lekkere avondmaaltijden deze maand, waar ze doorgaans zo van zat te smullen dat ze vergat een foto te maken. |
...zeker niet toen de Verdubbeldame een pot veganistische mayo inbracht. |
Verdubbelaars
Zijn er nog meer lezers die aan de Vegan Challenge hebben meegedaan? Hoe is het jullie vergaan?