De Verdubbeldame en de Zero Plastic Week - dag 1 t/m 4 (17)

Het verdubbelverzoek

Blogster 'Puur en Groen' stelde de Verdubbeldame al in februari voor de uitdaging om een week geen plastic verpakkingen te kopen (verdubbeldaad 17). De Verdubbeldame hikte daar zo tegenaan, dat lezeres Lin aanbood om met haar mee te doen. Samen besloten ze om de week samen te laten vallen met de internationale Zero Plastic Week, waarin de lat nog een stukje hoger ligt dan alleen het vermijden van verpakkingen. Deze week kwam daar bovenop het verdubbelverzoek van Firma Fluitekruid om deel te nemen aan de Zero Plastic Week.

Een week zonder plastic: een tussentijds verslag

Goed, een week lang absoluut geen nieuw plastic het huis binnenhalen is dus het devies. Niet de meest eenvoudige opgave, maar de Verdubbeldame gaat positief gestemd van start. Ze zorgt wel dat ze de week ervoor nog snel een verpakking toiletpapier koopt. En extra bleekselderij, die om de één of andere reden altijd in plastic verpakt schijnt te moeten zijn. De Verdubbeldame leeft sinds mei hoofdzakelijk op versgeperste biologische groente- en fruitsappen, dus wat voedingsmiddelen betreft verwacht ze niet tegen veel obstakels op te lopen.  

Maandag, dag 1: Plasticvrij!

Er ligt een envelop klaar op het werk, gericht aan de Verdubbeldame. Daaruit rolt -o hemel- een dvd. Van plastic ja. Gelukkig blijkt de dvd bedoeld te zijn om samen met clienten te bekijken, en niet voor de Verdubbeldame zelf. Dan telt het niet mee toch?

Na het werk is de Verdubbeldame te moe om naar de biowinkel te fietsen. Ze wijkt uit naar een Turkse supermarkt voor wat kleine boodschapjes. Eigenlijk vermijdt ze bespoten fruit en groente het liefste, maar voor meloen en ananas met dikke (pesticidenresistente?) schil maakt ze een uitzondering. Haar hoofd staat vandaag wel naar watermeloen, daar is een heerlijk sapje van te persen.

Hele te groot, halven en kwarten off-limits.

De hele watermeloenen blijken enorme joekels, en de halve en kwarten zijn ingepakt... in plastic natuurlijk.

Dan maar deze meloenen.

Dan maar twee kleine gele meloenen. En de ingredienten voor een tabouleh-sapje, besluit ze impulsief. Ze is de enige klant die de witte hemdtasjes links laat liggen. Aan een boodschappentas heeft ze die ochtend niet gedacht, maar de Verdubbeldame weet alles weg te proppen tussen haar werkspullen en in de fietstas.

Groente en fruit van de Turk. En iPad van het werk, dat je vooral niet denkt dat de Verdubbeldame zo bijdetijds is.

's Avonds stuurt ze nog snel een bericht naar de dame van wie ze via Marktplaats schoenen heeft gekocht, of de schoenen zonder plastic verstuurd mogen worden. "Gaat lukken! Zit in schoenendoos!" is het antwoord terug.

Ze bestelt extra groente en fruit bij de biobezorger, en vraagt of deze onverpakt in de krat mogen. Al vier dagen eerder mailde ze Bio-aan-Huis met informatie over de Zero Plastic Week en de vraag of ze die week een plasticvrij pakket zou mogen ontvangen. Ze schreef het er niet bij, maar hoopte stiekem dat de biobezorgers aan zouden willen haken bij de actie en iedereen een plasticvrij pakket wilden leveren. 

Dinsdag, dag 2: Plasticvrij!

Vandaag hoeft de Verdubbeldame geen boodschappen te doen. De dinsdag glijdt plasticvrij voorbij.

Woensdag, dag 3: Fail!

Na dertig baantjes in het zwembad vraagt het zwemmaatje van de Verdubbeldame of deze zin heeft mee te rijden naar de Ikea. Even twijfelt de Verdubbeldame. De Ikea heeft ze maar één keer in haar leven van binnen gezien, en ze wil dat fenomeen graag eens nader aanschouwen. "Nee," zegt de Verdubbeldame echter resoluut: "Te link, alles zit daar vast in plastic verpakt." In plaats daarvan fietst ze naar een kleine biologische winkel. Zou daar onverpakte bleekselderij te krijgen zijn? Dat niet, maar de Verdubbeldame vult wel een klein mandje met andere boodschappen om lekkere sapjes en soepjes van te maken.

Boodschappenmandje, plasticvrij.

De Verdubbeldame bedenkt zich vervolgens dat vandaag het uitgelezen moment is om haar fiets eens naar de fietsenmaker te brengen, aangezien ze hem pas vrijdag weer nodig heeft. Een veer is kapotgeroest, waardoor het zadel maar één bil ondersteunt. En dat fietst bepaald niet fijn. Een zadel zal toch niet in plastic verpakt zitten?

Klein plastic bindertje, en o shit, een héél plastic zadel!

De fietsenmaker biedt aan het varkentje meteen te wassen. De Verdubbeldame maakt zich zorgen om het plastic bindertje waarmee het zadel aan de papieren verpakking blijkt te zijn vastgemaakt, tot ze zich opeens met een hele grote schok realiseert: "Een zadel is óók van plastic!" De fietsenmaker staat inmiddels haar oude zadel er al af te bikken, dus ze besluit toch maar door te zetten. Heel schuldbewust, dat wel. Fail, big time! Ze troost zich met de gedachte dat dit plastic is dat duurzaam ingezet gaat worden, want voor de autoloze Verdubbeldame is een goede fiets onontbeerlijk. 

Zal de Verdubbeldame meteen vanmiddag even haar sandalen naar de schoenmaker brengen om het klittenband dat steeds open schiet te laten vervangen? O nee, klittenband is vast ook van plastic.

Wel heeft ze nog postzegels nodig. Op naar het winkelcentrum. En nu ze daar toch is, zou de AH onverpakte bleekselderij hebben? En een blokje kaas om de cheese cravings te stillen? Twee maal nee, maar de Verdubbeldame zwicht wel voor een kaasje. Het aanbod kaas-zonder-verpakking is klein. Het wordt een klein camembert-achtig vierkant kaasje dat in vetvrij papier en een kartonnen wikkel is verpakt. Minder lekker dan harde kaas, maar wel ZPW-proof.

Donderdag, dag 4: Fail!

De dag begint met een kort interview met tijdschrift Genoeg. De Verdubbeldame is van plan om de Zero Plastic Week ter sprake te brengen, maar het artikeltje blijkt pas in het najaar geplaatst te worden en dan is die week al lang en breed voorbij.

Dan is het wachten op de bioboer. Het blijft rete-spannend tot het moment dat de bezorger van haar biologische groente- en fruitpakket voor de deur staat. De Verdubbeldame heeft namelijk geen antwoord gekregen op haar mailtje en haar berichtje waarin ze vroeg of het mogelijk is een plasticvrij pakket geleverd te krijgen. Zou haar wens zijn geëerbiedigd?

Helaas toch plastic, maar wel minder dan andere weken.

Helaas, de druiven blijken in een plastic bak te zitten en de Chinese kool (of zoiets) in een plastic zakje. De extra bestelling -twee kilo's overgebleven en ietwat verlepte groente á 99 cent de kilo- is deze week wel zonder plastic geleverd.

Ook de schoenen van Marktplaats arriveren vandaag. Ze zitten netjes in een papieren schoenendoos. Maar die doos is dichtgeplakt met ... plastic tape (en ze passen ook nog eens niet).

Plastic tape aan postpakket.

's Avonds komen twee dames langs om te neuzen in de vijf vuilniszakken vol kleding die over zijn van het kledingruilfeestje. De ene dame drukt de Verdubbeldame bij het afscheid een blok chocola in  de hand. In plastic, beseft de Verdubbeldame pas als ze haar kwijl heeft weggeveegd. Resoluut geeft ze het blok door aan de Vermeerdermeneer, die -how awfully convenient- niet meedoet aan de plasticloze week en hem meteen soldaat maakt. 

Dit lief bedoelde cadeautje gaf de Verdubbeldame maar snel door.

Dag 5, 6 en 7 te gaan...

Verdubbelaars 

Lin, Jocyta en Firma Fluitekruid doen dus mee met de Zero Plastic Week. Ook Jonna en Pixie zeiden ja. Succes dames!